دو نوع پروفیل دنده که می تواند برای انتقال دهنده های قدرت استفاده شود دندانه مستقیم و دندانه مورب است.
ساخت و بررسی و مونتاژ دندانه های مستقیم سهل تر از دندانه های مورب می باشد. عیب اصلی دندانه های مستقیم در مقایسه با مورب مرحله درگیری دنده می باشد زیرا کل دندانه مستقیم به یکباره وارد درگیری شده، لذا هر خطای گامی باعث تداخل (پارازیت) و صدا می شود. چرخدنده های مستقیم معمولا برای سرعت های خطی گامی زیر 10m/s و همچنین جایی که چرخدنده ها نیازمند لغزش محوری در داخل و خارج از حلقه باشند، استفاده می شوند.
چرخدنده های مورب می توانند با اکثر ماشین های تراش مدرن ساخته شوند و در اغلب موارد بر چرخدنده های ساده ارجحیت دارند بخصوص در جائیکه صدا باید به حداقل برسد و یا سرعت خط گام متجاوز از 10m/s است. قادر به تحمل 50% بار بیشتر بوده و از این رو در جائیکه پینیون ها دارای قطر کوچک هستند مفید است؛ عیب اصلی آنها فشار محوری تولیدشده حین کار است.
برای گیربکس هایی که شفت ورودی آنها دارای زاویه ای (معمولا 90 درجه) نسبت به شفت خروجی باشد چرخدنده های مخروطی استفاده می شود. می توان روی آن دنده ساده و یا دنده مورب ایجاد کرد.